veilig aangekomen

Lieve allemaal,

Gister was het eindelijk weer zover en ben ik af gereisd naar schiphol om daar vervolgens het vliegtuig naar Chili te nemen. Na het afscheid van trouwe volgelingen ben ik de douane door gegaan waarna ik een half uur heb moeten lopen om bij mijn gate te komen. Daar ging alles voorspoedig en kan ik zonder moeite het vliegtuig instappen. Met kriebels in mijn buik begon ik aan de reis die eerst tot Zurich zou duren. In Zurich aangekomen moest ik weer naar een hele andere gate waar ik weer een half uur over heb gedaan. Was maar goed dat ik wat speling had qua tijd. Het was inmiddels 22.30 en het vliegtuig maakte zich klaar om op te stijgen. Ook deze keer ging het weer goed. Toen we eenmaal lekker aan het vliegen waren kreeg ik het tijdschrift van swiss air in de smissen. Ik bladerde deze even door en kwam bij het entertainment gedeelte. Hier kon ik alvast mijn keuze maken uit de films die ik zou willen zien. Ook sex and the city stond hierbij dus ik begon me al helemaal te verheugen. Eindelijk kwam het beeldschermpje in de stoel voor mij tot leven en begon ik aan de zoektocht naar sex and the city. Na de hele rij films te hebben bekeken kwam ik tot de ontdekking dat hij er niet tussen stond. Niet begrijpend pakte ik het tijdschrift er maar weer bij maar nog steeds was ik ervan overtuigd dat ik die wel kon kijken. Toen ik op het punt stond om de stewardess te vragen waarom ik hem niet kon vinden viel mijn oog op de zwarte lettertjes boven aan de bladzijde: From Santiago to Switzerland. Ik zal dus nog 4 maanden moeten wachten om die film te kunnen zien.
Een paar afleveringen van friends en desperate housewifes later besloot ik een poging tot slapen te doen. Natuurlijk met mijn gordel om omdat turbulentie onverwacht kon komen en dat kwam die. We passeerden een ander vliegtuig waardoor het drukverschil groot was. Maar dit was niet de enige keer. Er bleek namelijk ook wat plaatselijke turbulentie te zijn namelijk mijn stoel… mijn achter buren vonden het leuk om steeds aan mijn stoel te zitten als ze op wilde staan en die liepen wat af.
Na een gebroken nacht met heel weinig slaap kregen we om 4.30 ’s ochtends een ontbijtje voorgeschoteld. Niet echt iets waar ik op zo’n moment op zit te wachten. Toch maar dapper een bakje yoghurt naar binnen gewerkt en toen vonden mijn achterburen het tijd om gezellig een liedje te zingen waar het hele vliegtuig van mee mocht genieten. 20 keer gloria gloria Maria te hebben gehoord kwam eindelijk hun eindbestemming in zicht namelijk Sao Paulo. In Sao Paulo moest er bijgetankt worden en stapte we mensen uit en nieuwe mensen en bemanning in. Ik mocht echter niet het vliegtuig verlaten want we zouden er maar 45 minuten staan. Na een schoonmaakbeurt en een nieuwe buurvrouw konden we koers zetten op Santiago mijn bestemming. En ik moet zeggen dat ik het vliegen al goed zat was. Het was een rustige vlucht waarbij ik nog twee oer saaie films heb bekijken. Toen we over het Andes gebergte vlogen keek ik mijn ogen uit. Omdat Santiago redelijk dicht tegen de Andes aan ligt vlogen we er laag overheen en waren de witte besneeuwd toppen een mooie gewaarwording. Op een gegeven moment vlogen we zelfs tussen de toppen door wat natuurlijk al helemaal mooi was om te zien.
Om 10 uur Chileense tijd ben ik geland in chili en moest ik weer door behoorlijk wat scans en andere onzin door. Gelukkig was alles goed en kan ik mijn eerste stap op Chileense bodem zetten. Daar werd ik opgevangen door Coco een jongen die ik vorig jaar in Azië heb ontmoet. Hij is Chileen en woont ook in Santiago. Ik mag bij hem in huis logeren tot ik naar mijn eigen plekje in de stad kan. En daar zit ik nu dan… ik een vreemd huis, in een vreemd land jullie te schrijven. Ik duik zo nog even mijn bedje in en dan ga ik eens de buurt verkennen. Ik moet me namelijk zien te vermaken totdat Coco weer thuis is van werk, maar dat zal vast geen probleem worden. Het is een mooi huisje waar ze met 4 jongens wonen en ze hebben zelf een zwembad in de tuin alleen die moet even gemaakt worden. Hopelijk gebeurd dat dit weekend:)

Nou lieve mensen ik hoop dat jullie nu weer een beetje op de hoogte zijn van mijn activiteiten en jullie horen snel weer wat van mij.

Oh ja bijna vergeten hoe is het weer daar…? Hier strak blauwe lucht met een lekker zonnetje en een graad of 25:) moet het toch even kwijt.

Veel liefs Marieke

P.S. Ik ga zaterdag een simkaart kopen dus ben nu alleen via mail te bereiken maar heb hier gewoon internet dus dat moet geen porbleem zijn.