van china naar vietnam - Reisverslag uit Hué, Vietnam van marieke schreuder - WaarBenJij.nu van china naar vietnam - Reisverslag uit Hué, Vietnam van marieke schreuder - WaarBenJij.nu

van china naar vietnam

Door: marieke

Blijf op de hoogte en volg marieke

11 April 2007 | Vietnam, Hué

lieve allemaal

hoe gaat het daar in het koude(of is het inmiddels al lekker warm) kikkerlandje?
ik zit hier in de regen en het slechte weer dus misschien is het bij jullie wel beter.
ik zal weer even een update geven over mijn tocht door china, die erg interessant was, en vietnam tot nu toe.
op 4 april ben ik eerst met de bus naar hong kong haven gegaan omdat ik daar de boot naar de overkant moest nemen om naar de trein te gaan. daar weer een bus genomen naar het station. dat was al een hele trip opzich om alleen bij het station te komen dat is in zutphen wel even anders:)
vervolgens de trein van hong kong naar guangzhou (geloof dat je dat zo schrijft) genomen waar ik dan op de nachttrein naar nanning moest nemen. de treinreis tussen hong kong en guangzhou duurde 2 uurtjes en tegen kwart over 2 was ik er dan. de nachttrein vertrok om 16.02 dus ik dacht heb alle tijd maar wat bleek ik moest met de metro naar de andere kant van de stad om daar de trein te kunnen nemen. het was wel erg wennen want alles maar dan ook echt alles was in chinese tekens geschreven zonder engelse vertaling. nar 3 verschillende metros te hebben genomen kwam ik dan eindelijk op het goede station aan. het was alleen wel al 15.45 dus de stress zat er al goed in.... en toen kwam ik boven de grond en zonk het lood me letterlijk in de schoenen. het was een mega groot station met een groot plein ervoor waar je over de hoofden kon lopen. en daar loop je dan als blondje met je rugzak het leek wel of ze een alien voorbij zagen lopen zo groot waren hun ogen.
toen moest ik opzoek naar het goede loket. er liep overal politie rond dus ben ik daar maar naartoe gegaan om te vragen waar ik moest zijn... de ene stuurde me naar de volgende en de volgende en ga zo maar door tot ik uit eindelijk bij een 'engels' sprekende agent uit kwam die mij vertelde dat ik bij elk loket een kaartje kon kopen. ik moest gewoon in de rij gaan staan maar je raad het al de trein was al weg. ik maar een kaartje voor de volgende dag gekocht die een stuk goedkoper was dan dat tegen mij gezegd was dus dat viel me mee. maargoed toen had ik een volgend probleem, ik had geen lonely planet van dit gebied en moest een slaap plaats vinden dus ging ik terug naar de agent en vroeg of hij wat wist. hij zei dat ik naar het hotel aan de overkant van het plein moest lopen om daar te vragen zij konden me vast wel helpen. daar aangekomen konden ze me niet helpen maar ik werd aan gesproken door een vrouwtje die allemaal flyers had van verschillende hotels waar ik kan verblijven. na lang overwegen besloot ik het maar een kans te geven ze zou me brengen met de taxi die ik natuurlijk moest betalen maar na 5 minuten wilde de taxi ons niet meer verder brengen en begonnen ze ruzie te maken en begon ik een beetje onrustig te worden omdat ik het niet helemaal vertrouwde. ik weigerde nog in een taxi te gaan en zei dat ik terug ging lopen maar ze pakte mijn hand en zei nee we nemen wel een andere taxi. nou zo ging dat een tijdje door en raakte we steeds verder uit de stad een beetje de achterbuurt in en had ik er steeds minder vertrouwen in. ik moet eerlijk toe geven dat de raarste gedachten door mijn hoofd schoten.
voor mij was de maat toen vol en ik zei ik ga terug. het vrouwtje werd een beetje boos maar sprak geen engels dus ik begreep er niets van. toen stopte er een jongen die vroeg of hij moest helpen. hij was een jaar of 25 en woonde daar en sprak engels. ik legte hem uit wat er aan de hand was en hij zei ik weet een hotel om de hoek waar we het kunnen proberen want ik vertrouw het vrouwtje niet helemaal (zelfde gedachte als ik). ik had maar een bepaald aantal chinese dollars en kan die dag niet meer pinnen. ik vertelde dat aan hen dat het hotel niet te duus mocht zijn omdat ik niet zoveel geld had.
in het hotel mochten geen touristen verblijven dus ging hij een vriend bellen om te vragen of hij misschien een hotel wist. hij maakte het zijn goede daad voor die dag om voor mij een slaapplek te zoeken. na het vrouwtje boos te hebben achter gelaten zijn we terug gelopen naar het stationsplein en naar het hotel gegaan waar ik gevraagd had voor een goedkope slaap plaats. dat was natuurlijk veel te veel voor mij omdat ik geen geld kon pinnen en toen zei kenny dat hij de rest zou bij leggen. ik kon mijn oren niet geloven een wild vreemde die een deel van mijn hotelrekeing ging betalen. toen alles geregelt was liepen we naar de kamer en kon ik na 3 uur met mijn rugzak op rondlopen eindelijk mijn spullen kwijt. ik was china al meteen zat. toen gaf hij me nog eens 100 chinese dollar (ongeveer 10 euro) om te kunnen avond eten.
ik ben die dag niet meer uit de kamer geweest alleen om even wat te eten.

de volgende dag lekker rustig aan gedaan kon niet zoveel want zat met al mijn spullen en de trein die ik moest nemen. ben om 3 uur alsvast naar de trein gaan lopen omdat ik uit moest zoeken in het chinees waar mijn trein ging. toen ik de trein inkwam wist ik precies waarom mijn kaartje zo goedkoop was. ik had om een bed gevraagd maar ze had me een gewone stoel gegeven tussen alle locals. deze rit duurde uren en ik had al last van mijn rug voordat we vertrokken waren.
om 6 uur 's achtends kwam ik in nanning aan waar ik op zoek moest naar het loket voor een kaartje naar pingxang. het was gewoon een questie van plaatjes kijken.
toen ik zat te wachten kwam er een meisje tegen over mij zitten die me steeds wilde aanraken, eten wilde geven en dat soort dingen ik werd er helemaal gek van was daar veel te moe voor.
in pingxang achter in een motertaxi gekropen die me naar de grens zou brengen maar eerst wel mijn geld kon wisselen. zoals je kan raden de prijzen waren heel erg naar zijn eigen winst gezet dat wist ik al wel van te voren maar moest mijn chinese geld kwijt. toen naar de grens gegaan en na heel wat papieren ingevult te hebben mocht in voet in vietnam zetten.
dasar weer met de taxi naar het station gegaan om naar hanoi te gaan. dit zou 7 uur duren en ik dacht waaom zo lang het is maar 153 km. de trein had houte bankjes, was niet echt bedoelt voormensen en ging maar 15 km per uur. opzich was het een best leuke tocht tussen allen rijsvelden door waar mensen hard aan het werken waren.
ik ben 3 dagen in hanoi geweest om weer even bij te komen van de lange en vermoeiende reis. ik heb daar de stad bekeken en een vietnamees meisje ontmoet waar ik 2 dagen heb zitten kletsen(in de winkel waar ze werkte).
maandag ben ik naar nimh binh gegaan en van daaruit heb ik een uitstapje gemaakt naar tam coc en naar cuc goung national park(of zoiets), en naar tempels. tam coc was erg leuk met de bootjes door de rijstvelden en en de hoge rotsen. national par viel een beetje tegen want dat was eigenlijk alleen maar bos zonder mooie uitzichten ofzo. de tocht er naartoe was wel erg mooi. er gaan geen bussen dus ik moest achterop de brommer. deze ging over kleine weggetjes door plantages.
's avonds de nacht bus genomen naar hue waar ik vanmorgen ben aangekomen. ik ben hier gelijk weer van alles gaan bekijken zoals oude tomben en tempels. ik zou misschien nog met steve (canadese jongen die ik in nz heb ontmoet) afspreken omdat hij voor 10 dagen in vietnam was maar dit kan niet door gaan. wel staat in de planning om elaine weer te zien in ho chi minh city.

dit was het weer even voor deze keer dan zijn jullie weer even zoet.

ik ben van plan om rond 20 april naar cambodja te gaan voor een week a 1,5 week omdat ik niet meer tijd heb. maar jullie horen snel weer wat.

veel liefs marieke

  • 11 April 2007 - 07:51

    Marieke:

    ik denk dat jullie hier wel weer even zoet mee zijn;)
    kus

  • 11 April 2007 - 07:54

    Marieke:

    p.s mijn nieuw zeelandse mobiele nummer werkt niet hier in azie dus ben momenteel nog niet bereikbaar per mobiel allen via mail. als ik weer een nieuw nummer heb horen jullie het
    kus

  • 11 April 2007 - 08:23

    Edwin:

    Donders bliksem, zo maak je nog is wat mee maar wat een enorm gedoe zeg. Dat chinese gebrabbel zou ik ook niet bepaald wijs uit worden.

    Hier is het inderdaad aardig mooi weer. Naast het feit dat het al 3 weken niet heeft geregend gaan de temperaturen de komende dagen richting de 25 grdaen :D

    Ik zou zeggen geniet er nog even van en doe het allemaal niet te gehaast.


  • 11 April 2007 - 09:32

    Mieke:

    Liefje,

    Ik ben blij weer wat van je te horen en ik mag, na jouw verhaal, wel heeeeel blij zijn DAT we weer wat van je horen. Doe dus voorzichtig, want het is heel anders dan Nieuw Zeeland, maar geniet er wel van.
    Liefs en dikke kus, Mieke

  • 11 April 2007 - 10:18

    Martijn:

    Goedemiddag zeg, wat een verhaal weer!!! En het bijzondere is natuurlijk dat het mijn kleine zusje is die dat alles zomaar doorstaat!!!
    Rare jongens die chinezen ;)

    Veel plezier daar in Vietnam etc!
    x

  • 11 April 2007 - 15:30

    HJ En Sas:

    Tjonge wat een belevenissen. Ik heb met open mond je verhaal gelezen. Dat is wel even wennen als je de taal niet spreekt. Je zult wel met heimwee terugdenken aan hoe gemakkelijk het in NZ ging, denk ik.

    Geniet ervan
    dikke knuffel

  • 11 April 2007 - 17:22

    Dorien:

    Spannend zeg maar je hebt het wel allemaal doorstaan,en dat vindt ik enorm.
    Marieke het wordt vlgs de berichten hier de komende dagen heerlijk weer dus ook wij kunnen volop genieten.
    Hopelijk horen wij weer snel van je.
    veel liefs van ons

  • 11 April 2007 - 18:17

    Biek:

    Mooie tijden komen weer boven! We vonden Vietnam ( noord) prachtig! Hopenlijk heb jij nu ook een betere ervaring!
    Groetjes van de buurtjes.

  • 12 April 2007 - 19:53

    Hetty Brouwer:

    Nou,nou, wat een geweldige ervaringen. Bewondering voor je doorzettingsvermogen en schijnbare koelbloedigheid. Je zult ook wel eens balen en onzeker worden, maar je moet er ook nu van genieten, want wie weet kom je daar nooit meer.
    Zoals de boeddhistische wijsheid ( uit Het verhaal van de Keizer), die zegt dat het belangrijkste moment in het leven het nu is, de belangrijkste mens, degene die tegenover je staat en het belangrijkste om te doen, die ander helpen.
    Stay cool en be carefull,
    liefs
    Hetty, en de rest doet je de groeten!

  • 15 April 2007 - 16:11

    Tine:

    Lieve Mariek,

    Ik had je verhaal nog niet gelezen, maar nu zit ik wel met mijn oren te klapperen. Je bent wel enorm gered door die Kenny, want dat had ook heel anders kunnen aflopen. Wat heerlijk toch dat er goede mensen zijn in de wereld...
    Is het in Vietnam makkelijker met mensen in contact te komen, meer youth hostels, meer mensen die een andere taal spreken, ed.?
    Al met al volkomen andere ervaringen dan in Nieuw-Zeeland, he. Ik hoop dat je snel wat aardige backpackers tegenkomt met wie je kunt optrekken.
    Heel veel plezier in je spannende avonturen, pas goed op jezelf en veel liefs van Tine

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Vietnam, Hué

Ecuador en Peru

Recente Reisverslagen:

01 September 2012

laatste avonturen

11 Augustus 2012

Peru, Chili, Bolivia en Peru

22 Juli 2012

Máncora, Trujillo, Huaraz en Lima

05 Juli 2012

Van de Jungle naar Peru

26 Juni 2012

Quito en Baños
marieke

Actief sinds 05 Juli 2006
Verslag gelezen: 92
Totaal aantal bezoekers 37674

Voorgaande reizen:

19 November 2012 - 24 Januari 2013

Masteronderzoek Chili

22 Juni 2012 - 29 Augustus 2012

Ecuador en Peru

Landen bezocht: