de nieuwe avonturen

lieve mensen

hier weer eens een berichtje vanuit het prachtige azie.
ik weet dat het alweer veel te lang geleden is maar de tijd gaat zo snel dat ik niet doorheb dat er al een paar weekjes voorbij zijn.
hier gaat het nog steeds allemaal erg goed en ik zal jullie weer even op de hoogte brengen.
mijn laatste berichtje kwam uit cambodja waarna ik al weer heel veel dingen heb mee gemaakt en ondernomen.

eerst zal ik jullie even het slechte nieuws mede delen. ik heb helaas afscheid moeten nemen van mijn enige echte trouwe reisgenoot... na een eerbiedige afscheidsceremonie heb ik mijn open 32 tas toch echt in de prullenbak moeten gooien aangezien er van allerlei beestjes hun huisje erin hadden gevonden en hij van ellende uit elkaar viel. maar nu even zonder gekheid de rest van mijn verhalen.

de dag nadat ik een berichtje had geplaatst ben ik in kampot naar het bokor national park gegaan. dit is een oude nederzetting van de koning op de top van een berg met prachtig uitzicht over de kustlijn en kampot. de hele weg er naartoe was een grote ondernemen aangezien de weg vol gaten zat en het asvalt bijna niet meer bestond. het was zo'n 2 uur naar boven rijden en weer 2 uur terug.
boven op de berg was een kerkje, een casino/ hotel wat echt een mega groot gebouw was. de ondertoon was alleen weer dat ook hier de khmer rouge mensen gevangen hielden en vermoorden. het lijkt wel of je hier nergens meer naatoe kan gaan of de khmer rouge heeft er wel gezeten maar watr wil je ook ze hebben 2.000.000 mensen uitgemoord door heel cambodja.
het was dus weer een pittig maar geslaagd dagje.

zoals ik al had gezegt zou ik een paar daagjes naar thailand gaan om daar even lekker te relaxen dus de volgende dag ben ik per minibus naar de thaise grens gegaan.
deze reis ging echter even wat anders dan geplant. de minibusje worden hier zo vol gestopt met mensen dat je gewoon bijna niet kan zitten. dus met een doos onder mijn voeten en een man die allemaal kippen bij zich had naast me kon ik geen kant meer op.
de reis zou 6 uur duren maar omdat ze hier nog geen bruggen hebben moesten we wachten om met de pond naar de overkant te gaan. hier moesten we een uur voor wachten omdat het zo ontzettend sloom ging.. als je 1 keertje een pond moet nemen is het niet zo erg maar na 5 uur begint het toch een beetje frusterend te worden. ik zag mijn kansen om in thailnad te komen steeds kleiner worden omdat de grens om 5 uur dicht zou zijn.
ook moesten we nog eens elke 20 min stioppen om de moter af te koelen met water wat uit de slootjes werd gehaald. omdat dit onder de voor stoelen zat moest iedereen die daar zat eruit en dan er weer in dus ben je weer 10 min verder.. kortom ik liep me na een paar uurtjes op te vreten van frustraties... ik wilde gewoon de grens over.
na 8 uur om 5 uur 's middags kwamen we dan eindelijk aan en kreeg ik de eerste meevaller van de dag. de grens was tot 8 uur open. ik achterop de brommer gestapt die me met een rotvaart naar de grens heeft gebracht.dit was echt de makkelijkste grens overgang die ik heb gehad tijdens mijn reis. mensen waren erg aardig en wenste me veel geluk en succes met mijn reis. aan de andere kant kon ik gelijk in een minibusje springen deze was echter wel goed en lekker koel.
in trat aangekomen zou ik een taxi naar de boot moeten nemen om naar koh chang te gaan maar ook deze zou om 5 uur stoppen. gelukkig kreeg ik hier mijn 2de meevaller.
de laatste was om 7 uur en het was half 7 en we moesten 25 min rijden. gelijk met de taxi gegaan en nog net de boot kunnen halen. om 9 uur was ik dan eindelijk op de plaats waar ik wilde zijn alleen wist ik niet zogoed waar ik heen moest. ik had alleen een naam van coco (jorge) gekregen. het ging allemaal goed wat ik liep langs het restaurant waar hij zat te eten.
de volgende dag regende het dus hebben we lekker lang geslapen en toen toch nog de hele dag op het stand geweest.
koh chang was niet een heel mooi eiland maar wel gezellig opzich

de volgende dag zijn we naar koh samet gegaan. dit is echt een super mooi eilandje. witte stranden, blauwe zee, hutje 20 meter van het strand en palmboompjes. heerlijk om even in zo'n paradijsje te zijn. heerlijk eten enzo.
de volgende dag heerlijk op het strand gelegen en eindelijk weer eens mijn mail kunnen checken en tot mijn grote verrassing was er eem mailtje genaamd tante... het kwartje viel meteen natuurlijk. vanaf nu ben ik Tante Marieke:) de rest van de dag was ik erg vrolijk maar het is toch nog wel erg onwerkelijk omdat ik zoverweg zit.
na een paar daagjes ontspannen zijn we naar bangkok gegaan om daar nog even te winkelen en vandaaruit zou ik naar laos gaan. ik stapte uit de minibus en toen werd ik aangesproken door julian een jongen van school. zo raar ben je aan de andere kant van de wereld kom je mensen van school tegen. was wel erg leuk.

ik wilde met de nacht trein van bangkok naar ubon gaan maar aangezien deze vol was waagte ik het erop om de volgende dag een beetje optijd naar het bus station te gaan en daar de nachtbus te pakken.
de volgende dag afascheid moeten nemen van coco en fransisco wat niet erg mee viel en de rest van de dag lekker ontspannen. om 4 uur naar het vus station gegaan waar ik een busticket voor de vip bus heb gekocht omdat ik even genoeg had van de local bus waar iedereen me aanstaart en je geen slaap krijgt. dit was een heerlijke bus reis en de volgende dag om 8 uur was ik in ubon waar ik de rechstreekse bus naar pakse kon nemen. de grens was weer erg makkelijk en ook het halen van de visa was geen enkel probleem.
om 1 uur was ik in pakse. ik had besloten de 4000 eilandjes over te slaan omdat je daar naartoe gaat om te relaxen en dat heb ik net een par dagen gedaan en het regenseizoen is begonnen dus de kans op regen is erg groot.

in pakse ontmoete ik een meisje uit engeland die een brommer tocht over het bolaven plateau wilde doen maar niet in haar eentje. we besloten om samen te gaan. dit werd een heel avondtuur. we hadden namelijk geen van beide echt brommer gereden voor we daar kwamen maar over het algemeen ging het goed. ik was de gene die steeds de modderweggetjes moest rijden. de brommer had dan geen grib meer dus was gewoon naar beneden glijden en bomen en dat soort dingen ontwijken. we reden door allemaal hele kleine dorpjes en de natuur was echt super mooi. we zijn in tadlo gaan overnachten waar ayla de brommer tegen een muurtje parkeerde... lampen kapot. gelukkig had zij niets en zat ik niet achterop dus viel allen meer.
tadlo was een super schattig klein plaatsje waar de kindjes met ons kwamen spelen en als we een foto maakte en aan hun lieten zien moesten ze heel hard lachen.
wat me opviel tijdens deze rit was dat hoe oud klein en slecht de huisjes ook zijn ze heben allemaal een mega schotel in de tuin staan om tv te kunnen kijken.

de violgende dag was de rit terug naar pakse en deze was nog veel mooier dan de heenweg. de natuur was gewoon onbeschrijvelijk en we rede lekker door het zonnetje. toen we terug kwamen viel de schade aan de brommer gelukkig ook mee en moesten we 20 dollar betalen.

de dag erna heben we rustig door pakse gelopen en heb ik 's avonds de slaap bus (met bedjes) genomen. deze viel erg tegen want de bedjes waren veel te klein dus kon er niet goed in liggen en ze zijn 80cm breed maar daar moet je dat met 2 inliggen dus dan heb je al helemaal geen plaats. dus was blij toen ik eindelijk in vientiane aankwam. hier heb ik een kamer gezocht en op eliane gewacht( meisje van school waar ik nu mee samen reis).
de dag erna zijn e door vientiane gaan fietsen. ik heb niet meer gefiets sinds ik uit nederland ben vertrokken dus was een beetje raar. veel te laag natuurlijk

onze volgende stop was vang vieng. dit is echt een backpackers dorpje waar iedereen naartoe gaat om te tuben.
in een opblaasband in de rivier naar beneden en aan de kant zitten allemaal barretjes en restaurantjes waar je kan drinken en eten. ook heb je touwen enzo waarmee je in het water kan slingeren. een dagje lekker ontspannen en lol trappen dus. het weer was het enige wat niet helemaal mee wilde werken. om een uurtje of 2 begion het heel hard te regen wat niet meer stopte. omdat je toch nat word maakte dat ook niet meer uit maar het was echt mega hard dat je er gewoon helemaal koud van werd.
maar bij de laatste bar hadden ze een kampvuur waar je even op kon warmen voordat je aan het laatste stuk begon. tijdens het laatste stuk kwam de zon weer te voorschijn en was het lekker genieten.

nu zitten we in luang prabang. na een erg lange busrit van gister die wel echt heel erg mooi was qua natuur(dat maakt dan natuurlijk een hoop goed). we gingen hier gister avond bij een straat tentje eten (erg goedkoop en heerlijk eten) kwamen we koen schouten ineens tegen. jongen die in de paralel klas zat bij mij op school. blijft raar....
vandaag gaan we hier naar de watervallen en dan morgen wat rondfietsen en hier rondlopen.
dinsdag willen we verder richting het noorden en dan daar wat kleinere dorpjes gaan bezoeken.
in de planning staat dat we dan de 28 vanmuit luang prabang de slow boot naar de thaise grens nemen. deze bboot duurt 2 dagen over mekong rivier wat erg mooi schijnt te zijn. dan hebben we nog 4 weekjes om in thaland te spenderen.

nou ik neem aan dat iedereen nu welweer een beetje een idee heeft wat hier allemaal is gebeurt.
ik zal proberen volgende keer weer een wat korter berichtje te sturen.

ik ga nu even proberen wat foto's ook erbij te zetten zodat jullie ook weer een beetje een indruk krijgen.

dikke kus marieke