ik leef nog

Hey lieve allemaal

Ik leef nog voor het geval jullie je al zorgen begonnen te maken. Dat jullie horen snel weer van mij is niet helemaal gelukt: p maar ik zal jullie weer even bijpraten over mijn avonturen van de afgelopen 3 weken. Mijn laatste berichtje kwam in mijn eerste week op school en vandaag heb ik mijn laatste dagje gehad en ik moet toegeven dat het niet allemaal mee viel. In 4 weken tijd werd alles erin gestamd waar je normaal op school zo’n 3 jaar over doet (dat is mij tenminste verteld). Er zit nu dus een hoop informatie in mijn hoofd over alle verschillende tijden die je kan hebben in Spaans alleen moet ik het nu ook nog gaan toepassen. Ik begin steeds meer te praten maar echte gesprekken zitten er nog niet in maar gelukkig heb ik daar nog 3 maanden voor. Een ander opstakel in mijn Spaanse ontwikkeling is dat mijn Duits beter vooruit gaat dan mijn Spaans. Er zijn hier zoveel Duitsers dat ik meer Duits dan Spaans hoor. Ik praat Engels en beetje Spaans, hoor Spaans en Duits en Engels… kortom qua talen is het een chaos in mijn hoofd op dit moment maar er wordt aan gewerkt.

Goed dan nu even mijn belevenissen buitenschool om. Het weekend na mijn laatste bericht heb ik rustig aan gedaan omdat ik voelde dat ik een beetje ziekjes begon te worden en dan met name erg verkouden. Op zaterdag heb ik geprobeerd om mijn school zaken te ordenen om op maandag weer een goede start te kunnen maken. ’s avonds had ik een feestje van een meisje van school. Van te voren hebben we nog bij een andere jongen wat gedronken en gehangen. Op het feestje kwam ik 2 jongens tegen die ook in El Punto (naam van mijn huis) wonen. Heb de hele avond gezellig zitten kletsen met een Frans meisje wat heel gezellig was. Op zondag ben ik naar coco’s huis gegaan voor een BBQ waarbij ze me hebben overgehaald om een stukje vlees te proberen dus heb ik een stukje worst, kip en nog wat geprobeerd maar ik blijf erbij dat ik het niet heel lekker vind. ’s Avonds was een belangrijke voetbalwedstrijd op tv namelijk chili tegen ecuador en die hebben we dan ook met zijn alle zitten bekijken. Helaas verloor chili en was de sfeer daarna een ver te zoeken. Ok laat ik niet overdrijven ik was zo moe dat ik voor het eind van de wedstrijd al richting huis ben vertrokken.
Vervolgens weer een week les gehad waarover niet veel te vertellen valt. Behalve dan Michaels (de slome Canadees) levensverhaal in het kort. Michael komt uit een klein dorpje in canada en is nog nooit van zijn leven daar weg geweest. Zijn ouders heb hem thuis les gegeven en ze leven in een soort van isolement. Hij is opgegroeid zonder tv en in een heel gelovig gezin. Zijn plan was om naar Bolivia te gaan om zijn zussen op te zoeken die daar vrijwilligerswerk doen maar vanwege de rellen werd zijn vlucht steeds afgelast en besloot hij naar chili te komen. Hier verkeert hij echt in wonderland. Hij was heel erg verbaasd dat ze hier madonna kende en dat we haar zelfs in Nederland kennen. Hij dacht dat Amsterdam in Duitsland lag en zo kan ik nog wel even door gaan. Ook hebben we hem aan zijn eerste ervaringen in stadsbus en biertje gegeven. Of hij er blij mee was weten we niet: p
Dinsdag 7 okt. ben ik met een schooltrip naar de centrale begraafplaats gegaan om daar het graf van Salvador allende te bekijken en de rest van de mega graven die er zijn. de graven zijn soms nog groter dan de meeste huizen waar de mensen hier in wonen. ’s Avonds bleek er movie night te zijn in de bioscoop en kon je voor 1000 pesos (€ 1,25) naar de film. Heel veel mensen uit het huis zouden gaan werd mij verteld door Leandre een Franse jongen. Toen we weg gingen was niemand klaar om te gaan dus zouden we ze bij de bioscoop zien. We eindigde met zijn tweeën bij de film en niemand die meer gekomen is. Was een enorm slechte film maar heb erg gelachen en was gezellig met Leandre.
Op vrijdag 10 okt. ben ik naar het pablo neruda huis gegaan. Pablo neruda is de meest beroemde persoon van chili en je kan dan ook niet in Santiago zijn geweest zonder zijn huis een bezoekje te brengen. Het was een mooi huis wat uit drie delen bestaat. Helaas mocht ik er alleen geen foto’s maken. Na het culturele bezoekje ben ik bij Laura een Duits meisje blijven hangen en hebben we met Lars en Angela wie ben ik gespeeld. Wat erg leuk was aangezien de gekste personen werden bedacht. ’s Avonds ben ik uitgeweest met mensen uit mijn huis. Ik kan steeds een beetje meer met ze communiceren en er blijken steeds meer mensen engels te spreken dus met handen en voeten kom ik er wel. Zaterdags ben ik met 3 Brazilianen naar een pretpark hier in Santiago geweest. Er waren niet zo heel vele attracties maar omdat het druk was moesten we overal lang wachten en konden we toch niet in alle attracties. ’s Avonds had ik afgesproken om met een hele groep uit te gaan in vitacura een wijk waar veel barretjes zijn. Dit was tevens ook de avond dat michael zijn eerste biertje dronk en zijn ogen uitkeek in de discotheek. Zondag ben ik lekker lang in bed blijven liggen en werd ik gewekt door geklop op mijn deur. Ik had een nieuw buurmeisje ze heet Anja en komt uit Duitsland en is net als ik 22. Het klikte meteen vanaf dat moment en omdat ze geen rondleiding had gehad door het huis heb ik dat maar even gegeven. We hebben de hele dag samen doorgebracht in het park omdat het heerlijk weer was. Het bleek zo te zijn dat zij ook naar dezelfde school moest op maandag als ik. Ik ben toen vroeger met haar mee gelopen omdat ze anders alleen moest en niet wist waar het was. Is echt een heel leuk meisje en we hebben de hele week samen opgetrokken en gekookt. Aangezien het toch leuker is om samen met iemand te koken.

Weekend 25 en 26 okt.
Vrijdag gingen we weer uit met de hele groep uit het huis. We waren gezellig wat aan het drinken met zijn alle en toen we weg gingen voelde ik een raar soort buikpijn. Ik dacht ga gewoon even mee en anders ga ik weer terug het was namelijk op loop afstand. Toen we eindelijk binnen waren ben ik na een half uurtje weer weg gegaan en ben ik die nacht heel ziek geworden. En ook op zaterdag heb ik de hele dag met hoge koorts in bed gelegen. Anja was zo lief om voor me te zorgen en ook de andere mensen in het huis kwamen af en toe even langs om te vragen hoe het ging. ’s Avonds toch maar even mijn bed uit gegaan om te vragen naar een dvd. Christof heeft een externe hardeschijf met veel films. Na heel wat gekloot heeft Leandre hem uiteindelijk aan de praat gekregen en heb ik heerlijk vanuit mijn bedje naar into the wild liggen kijken. De volgende dag voelde ik me eigenlijk al een heel stuk beter en ben ik met coco naar zijn ouders gegaan om even de vieze smog lucht te ontsnappen en te genieten. Het was weer een heerlijk dagje. Lekker in het zonnetje gezeten, lekker eten en hele lieve mensen maken een hoop goed. ook hebben coco en ik nog een stukje in de bergen gemountainbiked.

Afgelopen week was mijn laatste week van school en omdat vrijdag een nationale feestdag was hadden we vrij. De lessen die we miste werden in de week ervoor ingehaald en zat ik elke dag van 9 tot 5 op school. Dan kwam ik thuis maakte huiswerk, eten en dan slapen. Niet de meest interessante week dus. Woensdag avond nog een feestje gehad van een jongen die eerst ook in el punto woonde maar verhuisd is.
Vrijdag ben ik eerst naar het weeshuisje gegaan waar ik maandag ga beginnen met werken. De kinderen begonnen meteen aan me te hangen en ik moest meteen meespelen. Ook werd mijn Spaans meteen even aan de tand gevoeld en moest ik me proberen te redden met Spaans…. En dat valt nog niet mee:P maar er zit een stijgende lijn in. Aan het eind van de middag zijn we naar valparaiso gegaan, een plaatsje aan de kust van chili. Hier hebben we een halloween party gehad op vrijdag en zijn we zaterdag de omgeving en het stadje gaan verkennen. Het stadje op zich was mooi met veel oude houten liftjes. Als je in de lift staat heb je het idee dat d bodem eruit gaat vallen. Maar als je dan eenmaal boven bent is het ineens heel anders en heel erg mooi. We zijn hier het hele weekend geweest met zijn 15 man uit el punto en van school. Het was een erg geslaagd weekend alleen een beetje jammer dat het weer niet echt mee werkte waardoor ik niet op het strand heb kunnen liggen.

Nou lieve mensen zoals jullie hebben kunnen lezen gaat het hier allemaal goed en heb ik het naar mijn zin al wil ik mijn verkoudheid van 4 weken ook wel een keetje kwijt.
Ik ga nu lekker slapen want moet morgen beginnen met werken. Ben heel benieuwd hoe het gaat zijn. Philip van mijn school gaat ook mee om daar te werken. Hij was met me mee omdat het een achterbuurt zou zijn en hij me niet alleen wilde laten gaan en toen hebben ze gevraagd of hij er ook wilde werken. We kunnen het goed vinden dus dat is alleen maar gezellig.

Nou ik zou zeggen ik laat snel weer wat van me horen. Dan vertel ik over de avonturen in het weeshuis. Helaas gaat Anja morgen weg omdat ze in het zuiden vrijwilligerswerk gaat doen. Gelukkig kan ik haar nog opzoeken als ik naar het zuiden ga reizen:)

Tot snel

Veel liefs en dikke kus
Marieke

P.S. ik heb een selectie van foto’s op internet gezet zodat jullie die kunnen bekijken. Je kunt ze zien op de volgende link:
http://marieksma.spaces.live.com/photos/cns!52669259EB358FB!152/