lessen zijn begonnen

Lieve allemaal

Het is weer tijd voor wat nieuws vanuit het mooie Chili. Hier gaat alles zo zijn gangetje en heb ik mijn draai gevonden. Hoe gaat het in Nederland met iedereen? Hard aan het werken en de studie?

Het is alweer 2 weken geleden dat ik vertrokken ben en in die tijd is er alweer heel wat gebeurt dus het kan een lang verhaal worden. Pak er een lekker glaasje wijn of een kopje thee bij en starten maar.
Vorige week heb ik voornamelijk in de stad doorgebracht. Zo ben ik bijvoorbeeld naar een museum geweest, heb ik lekker in het park in de zon gezeten, heb ik een bezoekje gebracht aan mijn school, ben ik wezen kijken waar ik ga wonen en heb ik een dag met migraine in bed gelegen. Op woensdag ging ik de buurt bij school verkennen. Het is een leuke wijk met allemaal cafeetjes, restaurantjes en gekleurde huizen. Een aan eenschakeling van de meest kleurvolle gevels. Mijn doel van die dag was om mijn school te zoeken en te kijken hoe ik er het snelste kwam. Dit doel bleek echter te hoog gegrepen. Na een paar straten door te hebben gelopen en mensen te hebben gevraagd kwam ik tot de conclusie dat ik beter naar huis kon gaan om de volgende dag gewapend met een kaart weer terug kon keren. Ik ben nog de stad in gegaan en heb daar rustig mensen zitten kijken onder het genot van een lekker koud drankje.
Donderdag was het tijd voor poging twee. Ik was redelijk laat in de stad omdat coco ziek was en ik even naar de supermarkt was gelopen om wat dingen voor hem te halen. Toen ik tegen 3 uur, gewapend met een kaart, eindelijk in Bella vista (de buurt waar de school is) was en de school had gevonden kwam ik erachter dat ik de dag ervoor er praktisch langs ben gelopen… hoezo een beetje blond:)
Donderdag avond was het tijd voor weer een feestje in het huis ook wel little Friday genoemd. Oftewel er komen vrienden langs en werd wordt piscola gedronken het enige verschil met vrijdag is, is dat ze een beetje op tijd naar bed gaan. Vrijdag overdag heb ik vrij weinig gedaan omdat ik nog steeds heel erge hoofdpijn had en het weer ook niet echt fantastisch was.
Nadat de jongens thuis waren gekomen hebben we gegeten met zijn alle en werd het plan voor die avond gemaakt. We zouden naar de kroeg gaan. Om 23.00 uur werd ik vriendelijk verzocht om me mooi te gaan maken zodat we konden vertrekken. We stapte in de auto om naar de eerste kroeg te gaan en toen we daar aankwamen was het naar mijn idee rustig. In maar zij vonden het te vol omdat we er niet aan een tafeltje konden zitten. Dus daar gingen we dan op naar de volgende bar. Om een lang verhaal kort te maken na 8 bars te hebben gezien van binnen en gelijk weer verlaten te hebben eindigden we weer thuis. Tot zover mijn eerste avondje uit in chili.
Zaterdag ben ik met mijn 3 bodyguards ( Rodrigo, Pato en Pepe) de stad in gegaan opzoek naar een kastje waar je drank en glazen in kan zetten. We reden naar de andere kant van de stad, de lagere klasse van Santiago, om daar te kijken. We kwamen bij een soort van loodsen die helemaal vol staan gepropt met meubelen die te koop zijn voor een erg lage prijs. Na een mooi kastje te hebben gevonden werd de kleding/ sportartikelen markt ook nog even bekeken. Hier werden nog even bokshandschoenen en maskers gehaald voor in hun gym. Het is hier heel normaal om in je huis een gym te hebben met wat apparaten al stelt die van hun niet heel veel voor. Na dit ochtendje shoppen was het tijd om te gaan lunchen en dat werd weer helemaal aan de andere kant van de stad gedaan. Op de berg waar juist de rijken mensen wonen. We reden even langs huis om het kastje af te leveren en ik dacht even snel naar de wc te gaan. Maar je raad het al… de deur ging niet meer open en de anderen waren buiten op mij aan het wachten, mijn telefoon zat in mijn tas en die stond precies aan de andere kant van de deur. Ik ben toen maar op de deur gaan kloppen en Pato die nog even wat moest pakken hoorde het en kwam me helpen. Het bleek een knopje ter extra beveiliging te zijn die erop was geschoten zodat de deur niet open kan… zit je dan he.
Na dit avontuur zijn we gaan lunchen. Was eenvoudig maar wel lekker. Daarna was het tijd om voor Pepe een playstation te kopen. Hier verheugde hij zich al weken op en nu gingen we er daadwerkelijk eentje kopen. Na 3 winkels af te zijn geweest kwamen we weer uit bij de eerste omdat je daar toch wel de beste deal kreeg. Iedereen had het een beetje gehad en was blij dat hij eindelijk eentje had gevonden. Eenmaal thuis aangekomen bleek hij de verkeerde mee gekregen te hebben en moest hij weer terug naar de winkel. Dit keer ben ik maar niet mee gegaan.
’s Avonds stond een typische Chileense vrienden avond gepland. We gingen eten bij coco’s nicht en haar man. Ook waren daar een heleboel andere vrienden die ik in de loop der tijd allemaal al een keer had ontmoet. Het is gebruikelijk dat de gasten de drank mee nemen en de gastheer en gastvrouw voor het eten zorgen en dat hadden ze zeker gedaan. Er was echt ontzettend veel eten en heel erg lekker. Het was een beetje als met kerst dat je na het voorgerecht al zo vol zit dat je eigenlijk niets meer hoeft en dan komen het hoofdgerecht en het toetje ook nog. Toch heb ik dapper doorgezet en kan ik aan het einde als een tonnetje naar huis worden gerold. Vooral de toetjes zijn hier vaak heel machtig en omdat ze vinden dat ik te dun ben krijg ik steeds dubbele porties. Ik kom denk ik 10 kilo zwaarder thuis:p
Tegen een uurtje of 4 lag ik eindelijk in mijn bedje. Zondag zijn we weer naar coco’s ouders gegaan omdat ik dan ook zijn vader kon ontmoeten. Toen we aankwamen stond hij al buiten op ons te wachten en werd ik meteen hartelijk begroet. Ook waren zijn zus, zusje en broertje er weer. De cadeautjes die ik uit Nederland had mee genomen (dropjes, pepernoten, chocolade pepernoten en hagelslag) vielen in de smaak. Iedereen heeft een dropje geprobeerd en spuugde ze vol afkeur weer uit… niet echt een succes dus. Ik dacht mooi dan neem ik die lekker mee maar de vader van coco was er helemaal gelukkig mee. Zijn overgroot opa was Engelsman en nam altijd als hij in Europa was geweest nam hij dropjes mee. Bij speciale gelegenheden mocht hij dan een dropje die hij dan onder zijn tong legde om erop te zuigen. De chocolade pepernoten waren bij iedereen een succes en waren dan ook zo op. De hagelslag staat op de kast bij de andere souveniers uit verschillende landen.
Na een heerlijke maar grote lunch was het tijd om weer een kijkje te nemen bij opa en oma. Ik was alvast daar naartoe gelopen met Mathias (coco’s zwager) en werd er met open armen ontvangen. Ik zat even rustig met zijn oma te kletsen die engels spreekt ( vanwege diezelfde grootvader die dropjes bracht) toen coco’s oom naar buiten kwam en mij zag werd ik meteen in de houtgreep genomen. Vele schouderklopjes, knuffels en kussen op mijn wang later verdween hij weer naar binnen en kwam terug met backemmon. Ik heb een paar spelletjes gespeeld waarbij ik gruwelijk werd ingemaakt maar ook 1 keer heb gewonnen. Toen vroeg coco of ik alsjeblieft een stukje op de piano wilde spelen. Met trillende vingertjes heb ik voor zijn hele familie een stuk van Amilie gespeeld. Toen had ik het helemaal gemaakt bij zijn familie en mag ik zeker vaker langskomen. Vervolgens hebben we nog een stuk door de wijngaarden gelopen die echt enorm zijn. Het is echt een heerlijke plek op tot rust te komen. Lekker met de bergen aan alle kanten om je heen dus ik ga zeker gebruiken maken van het aanbod om langs te komen. Ook heet Jorge (vader coco) bedrijven in het zuiden waar hij eens per maand naartoe gaat. Als ik klaar ben met mijn Spaanse lessen mag ik met hem mee naar het zuiden en gaat hij me daar allerlei dingen laten zien die toeristen normaal gesproken niet zien. Dat is ook een goed vooruitzicht.
Vervolgens zijn we ’s avonds terug gereden naar Santiago en ben ik vroeg naar bed gegaan omdat op maandag mijn school begon. Nadat ik 3 wekkers had gezet viel ik in slaap om me vervolgens te verslapen… zoals ik eigenlijk al jaren doe op mijn eerste schooldag;)
Als een speer heb ik me aangekleed en heb ik een taxi naar de metro genomen. Om vervolgens in mijn haast al mijn muntjes over de stoep te strooien. En dat waren er nogal wat. Een aardige jongen hielp me met oprapen en binnen no time zat ik in de metro. Moe van het rennen kwam ik bij de school aan om erachter te komen dat we in chili zijn dus dat je de tijden niet zo heel strikt hoeft te nemen maar voor mijn eigen gevoel was het goed om te weten dat ik toch op tijd was.
De eerste les was leuk en viel me heel erg mee. Het gaat tot nu toe erg goed maar dan wel voornamelijk als ik het voor me zie want anders vind ik het nog redelijk lastig. Ik zit met een Duitse jongen en een Canadese jongen in de klas en die zijn allebei heel aardig dus het is ook gezellig in de klas. Alleen is de Micheal (Canadees) heel sloom omdat hij het allemaal niet zo goed snapt waardoor het wat langzamer gaat. Ook hebben we sinds gister 3 Koreaanse jongens erbij waardoor het ook weer langzamer gaat dus misschien gaan Philip (Duitser) en ik vragen of we naar een andere klas kunnen. Maar wacht eerst deze week af hoe het verder gaat. Ik moet ook weer huiswerk maken en dat doe ik tot nu toe nog met plezier. Dat is weer een hele nieuwe ervaring.
Het is een kleine school met niet zo heel veel studenten maar daardoor krijg je juist contact met veel mensen. Zo ben ik gister met wat mensen naar de centrale begraafplaats gegaan waar de graftombes nog groter zijn dan de meeste huizen. Je kunt via school uitstapjes maken en de jongen die dat organiseert is net Jack Sparrow uit pirates of the caribbian.
Op woensdag middag kun je voor weinig geld (€ 3) eten bij een restaurantje bij de school in de straat. Ik kreeg een salade, soep, lasagne, toetje en een drankje voor maar € 3. Het was ook echt heerlijk eten. Vanavond ga ik moet dezelfde mensen eerst wat drinken en dan naar een internationale studenten avond die elke keer op een andere locatie wordt gehouden en met een ander thema. Ik ben benieuwd hoe dat gaat zijn. Verder zit ik nu ook in het studenten huis waar ik deze maand zal zitten. Het is eigenlijk gewoon een groot hostel waarbij iedereen zijn eigen kamer heeft. En elke ochtend kan ik gratig ontbijten, ik hoe alleen maar even aan te schuiven:)
Ik moet wel weer even afkicken want bij coco thuis werd ik als een prinsesje behandeld door al die jongens en hoefde ik helemaal niets te doen en nu moet ik weer zelf alles doen. Begint alweer een beetje te wennen.
Hoe het allemaal verder gaat horen jullie snel weer van mij.

Veel liefs en dikke kus Marieke

P.S. Oh ja goed nieuws na 3 maanden de school stalken hebben ze me nu een bevestiging gestuurd dat ik mijn propedeuse heb gehaald:)