veilig geland

lieve allemaal
na al mijn avonturen hier leek het mij tijd voor een update.
zoals jullie allemaal weten ben ik gaan kayaken in het abel tasman national park wat echt super was. de plaatsje die je in de boeken ziet zijn er gewoon niets bij... ik moest 's ochtends om 7 uur klaar staan omdat we ook nog een uur moesten rijden. ik stond om 7 uur buiten het hek te wachten en stapte toen bijna in de verkeerde bus. deze was ook voor kayaken maar van een andere maatschappij:) kwam er net optijd achter.
we werden met de watertaxi een heel eind het park in gebracht en moesten toen terug gaan kayaken. gelukkig hadden we prachtig weer dus kon de dag al niet meer stuk. ik zat samen met barbara (duits meisje) in de boot en was erg gezellig. 's middags op een super mooi strand gepicknickt in het zonnetje. na de lunch moesten we nog 3 uur terug peddelen wat erg vermoeiend werd op een gegeven moment. we moesten toen allemaal elkaars kayak vasthouden en hebben we een zeil gespannen en hebben we zo een heel stuk gezeild. dit was erg gezellig omdat je nu allemaal bij elkaar was en kon kletsen.
's avond terug gegaan naar het hostel paradiso( erg leuk hostel met zwembad, sauna en hot top) en met barbara uit eten gegaan want zij sliep ook in paradiso.
's avonds met gordon (schots) en dave (engels) (kamergenootjes)wat gedronken. zondag was het heel koud en heb ik lekker de hele dag niets gedaan.. heb alleen maar in de hangmat boekjes liggen lezen. 's avonds met gordon en dave mee gegeten.
en toen was de grote dag daar.... de dag dat ik zou gaan springen. ik moest om 12 uur klaar staan want dan werd ik opgehaald om weer een uur te rijden. zonder zenuwen in het busje gestapt. toen ik eenmaal daar was en mensen zag springen werd ik alleen maar rustiger en kreeg ik er steeds meer zin in, ik dacht ik zweef daar zo ook:)
ik kreeg een instructeur toegewezen en een camera man want wilde het wel vastleggen anders geloven jullie me niet:P
toen ik stond de kijken naar de sprong voor mij was er een paraschut (reserve geloof ik) los geraakt en die dwarrelde rustig naar beneden... wat wij niet wisten was dat daar niemand onder hing. daar sta je dan vlak voordat je zelf gaat springen kijkend naar een paraschut die niet open gaat dat gaat je hard toch even sneller kloppen. gelukkig was al snel duidelijk dat er niets aan de hand was en ging ik de lucht in. het was een mooie dag dus het uitzicht was schritterd... echt niet te beschrijven. mijn instructeur bleef maar vragen of ik al zenuwachtig was maar ik had er alleen maar heel veel zin in. na een vlucht van ongeveer 20 minuten werd ik dan eindelijk uit het vliegtuig gehangen.
en daar ga je dan... je stort jezelf naar beneden niet zeker wetend of dit goed afloopt. de vrijeval duurde 40 sec maar dat leek veel langer. daarna heb je een heel mooi uitzicht over de baaien en bergen.
kortom.... ga allemaal sky dive als je er ooit de mogelijkheid toe hebt het is echt een super ervaring die niet te omschrijven is.
vanmorgen ben ik weer op de bus gestapt op weg naar het zuiden. we hebben de hele dag regen gehad want de westkust hier is echt een regen gebied. er valt hier gemiddeld 7 meter per jaar. van middag een trektocht te paard gemaakt door riviertje, strand en blubberpaatje weer een hele ervaring opzich.
morgen ga ik weer verder wat meer dan dat gebied wat ik vandaag ehb gezien is hier niet te doen.
jullie krijgen snel weer een update van mijn avonturen. morgen avond hebben we een feestje met de mensen uit de bus dus ben benieuwd

dikke kus en tot snel

P.S. die computers zijn hier aan de westkust al moeilijk te vinden en usb hebben ze hier al helemaal niet:(

en simkaart is ook nog niet gelukt want ze zeiden dat het niet paste... mijn eerst volgende optie om er een te kopen is queenstown dus duurt nog even:(